حسین بن خالد می گوید: محضر مبارک امام رضا (ع) عرض کردم برای ما روایت شده که نبی اکرم فرموده اند: کسی که خمر بیاشامد تا چهل روز نمازش مقبول نیست. آیا این روایت صحیح است؟ حضرت فرمودند راویان این حدیث را صحیح نقل کرده اند. عرض کردم چرا تا چهل روز نه کمتر نه بیشتر از آن؟ حضرت فرمودند برای اینکه حق تعالی انسان را مقدر فرموده به این بیان که: نطفه را بعد از چهل روز ایجاد کرده سپس آنرا به مرحله بعدی نقل داده پس از چهل روز علقه اش می کند و بعد آنرا به مرحله بعدی منتقل نمود و پس از چهل روز در شانه اش می ماند همان طوری که غذا و ماکولات و مشروبات دیگر نیز ذرات و بقایای آنه تا چهل روز در مثانه می مانند تا وقتی که این بقایا در مثانه اش هست نماز هم مقبول واقع نمی شود. پیامبر (ص) در روایتی فرمود: هر که شراب بخورد تا چهل روز نمازش مقبول نیست واگر بمیرد و درشکمش از شراب چیزی باشد بر خدا لازم است که به او آنچه از فرج زناکاران از چرک و ریم بیرون آمده باشد بخوراند و سالها در دیگهای جهنم جوشیده باشد، پس چون بخورد احشاء و امعاء و پوست ایشان بگدازد. و کسی که دائم الخمر است خدا را مثل عابد بت پرست ملاقات می کند. شراب سر چشمه هر پلیدی است و اگر کسی بمیرد در حالی شراب در شکمش باقی است به مرگ جاهلیت مرده است. { کسی که شراب بخورد یا اینکه مست شود نمازش تا چهل روز پذیرفته نمی شود، اگربرگردد (دوباره بخورد) خداوند او را از خاک فاسد سیراب می کند. خاک فاسده چیست؟ چرک آلوده به خونی که از فرجهای زناکاران خارج می شود}
مژده ای دل شاهباز کوه ایمان خواهد آمد منجی اولاد آدم جان جانان خواهد آمد تا نماید محو در عالم همه ظلم و ستم را تیغ حیدر در ید و با حکم یزدان خواهد آمد تا شکافد قلب شبهای سیاه کفر و ظلمت با جلال حیدری آن مهر رخشان خواهد آمد مرحم درد دل دلهای خسته، دل شکسته تا بگیرد انتقام خون بر حق شهیدان خواهد آمد
طرح ترک میلیون ها گناه؛ برای ظهور مولای مهربانمان؛ سهم شما ترک یک گناه
یا رب الحسین بحق الحسین اشف صدر الحسین بظهور الحجة « آمین یا رب العالمین »
از حکیمه نقل شده است: امام حسن عسگری (ع) فرزندش را گرفت در حالی که کبوترهایی بالای سرش پرواز می کردند، آنگاه امام حسن (ع) به یکی از کبوترها بانگ زد که:او را بردار وحفظ کن و هر چهل روز به ما برگردان. آن کبوتر او را گرفت و به سوی آسمان پرواز کرد ، بقیه کبوترها نیز پیروی کردند،... از حکیمه نقل شده که: پس از گذشت چهل روز به خانه امام حسن(ع) وارد شدم که ناگاه مولایم صاحب الزمان (ع) را دیدم که در خانه راه می رود، از او زیبا روی تر و فصیح تر ندیدم، امام حسن(ع) به من فرمودند: این است مولود گرامی نزد خداوند عزوجل. عرض کردم: آقای من چهل روزه است و من این وضع را می بینم! فرمودند: مگر نمیدانی که ما گروه اوصیا روز به مقدار یک هفته دیگران و در یک هفته به مقدار یک ماه ودر یک ماه به مقدار یک سال دیگران رشد می کنیم...
بر سینه ی بی تاب شده تاب نیامد
ظلمت همه جا پر شد و مهتاب نیامد
یا رب تو بگو ما چه کنیم با غم هجران
جان به سر آمد و ارباب نیامد |
درباره وبلاگ![]()
به وبلاگ ما خوش آمدید
فروردين 1391 نویسندگانپیوندها
هیئت مکتب العباس(ع)جنوب تهران
حمل ماینر از چین به ایران
<-PollItems->
|